5 سینماگر مطرح از 50 سالگی مهم ترین فیلم علمی، تخیلی تاریخ می گویند - تور سریلانکا

این نظرات اهل فن سینما بخصوص در حوزه تکنولوژی درباره تاثیر 2001: ادیسه فضایی است.

سفینه های فضایی فیلم ها و بازی های علمی-تخیلی مختلف چه مقدار ای دارند؟

والی فیشر کارگردان فزونی(Transcendence) و مدیر فیلمبرداری اینسپشن

2001: ادیسه فضایی در سه فاز مختلف روی زندگی من تاثیر گذاشت: پدرم مرا به تماشای فیلم برد درست وقتی که در سینماهای نیویورک به نمایش درآمده بود. من از خوره های واقعی فضا بودم چون پدرم اخبار مربوط به فضانوردها را برای اخبار ABC پوشش می داد. درنتیجه وقتی فیلم را دیدم مغزم کاملا منفجر شد. برای سال ها محبوب ترین فیلم زندگی ام بود. بعد از آن آغاز کردم با سوپر 8 فیلم های جمع وجور علمی-تخیلی ساختم. آنقدر تاثیرگذار بود که من وارد صنعت سینما شدم. بعد تازه فهمیدم که از لحاظ فنی چقدر فیلم قابل ستایش است40 سال طول کشید تا جلوه های ویژه در سینما به جایی برسد که آنها در فیلم انجام داده بودند. وقتی سال 1998 کریستوفر نولان را دیدم واقعا تحت تاثیر قرار گرفتم که کوبریک یکی از نقاط مشترک ماست. همان زمانی که مشغول کار اینسپشن بودیم دوباره 2001: ادیسه فضایی را دیدم و راستش را بخواهید در فیلم کمی هم به آن ادای دین کردیم. و درباره اولین فیلمی که خودم کارگردانی کردم، یعنی فزونی که کاملا مدیون فیلم کوبریک است. هوش مصنوعی نکته اصلی فیلم بود. سوال درباره اینکه هوش مصنوعی خوب است یا شیطانی؟و به این نتیجه می رسد تا زمانی خوب است که انسان در آن دخیل باشد.

کلر دنیس کارگردان high life

من 2001: اودیسه فضایی را روی پرده بزرگ در پاریس دیدم. می دانستم که فیلم در فضا اتفاق می افتد اما انتظار نداشتم که چنین بازتاب عجیبی درباره بشریت باشد. حتی مطمئن نیستم که فلسفه اسرارآمیز فیلم را فهمیده باشم، آن یکدستی سیاه را. اما همه فیلم را پذیرفتم. امکان ندارد فقط یکی از جنبه های 2001: اودیسه فضایی را تقلید کنید. این یک قلمروی اختصاصی است. تابوست. جلوه های ویژه مدرن فیلم زیبا هستند حتی شبیه به طراحی پایکوبی. جالب است که آن تاثیر فیزیکی مشابه را ندارند. نظرم وقتی به خودم اثبات شد که برای فیلم علمی-تخیلی high life خواستم همان جلوه ها را به کار ببرم و دیدم غیرممکن است.

جان هارلن تهیه کننده درخشش و هوش مصنوعی

آرتور سی.کلارک و استنلی کوبریک که با هم روی فیلم کار می کردند روحیه مشابهی داشتند. آنها معتقد به نوعی عرفان، کنجکاو و خیلی باهوش بودند و بی نهایتی دنیا تحت تاثیرشان قرار می داد. اگر قرار بود فیلمی برمبنای 2001: اودیسه فضایی ساخته گردد قطعا آن فیلم هوش مصنوعی است. فیلم خاتمه نوع بشر را پیش بینی می نماید. استنلی ما را قانع می نماید که مهم نیست 50 سال یا 500 سال دیگر زندگی کنیم، در مقیاس بزرگ زمان، این ها لحظات کوتاهی است.

جان گائتا مسئول جلوه های ویژه ماتریکس

اگر قرار باشد مسیرم را از ابتدا تا جایی که الان ایستاده ام دنبال کنم، مرد جوانی را بخاطر می آورم که به تماشا 2001: اودیسه فضایی رفته بود. کوبریک به داگلاس ترامبال اجازه داده بود که درباره هر چیزی که بنظرش ضروری می رسید رویاپردازی نموده و آن را کشف کند. و این باعث شد شاهد سطحی از تعمق باشیم که پیش از آن روی پرده سینما ندیده بودیم. واچوفسکی ها(کارگردانان ماتریکس) در خصوص من تقریبا به همان شیوه ای عمل کردند که کوبریک در خصوص ترامبال عمل نموده بود. به من گفتند فرمی پیدا کنم که به محتوا اجازه بدهد خودش را بیشتر نشان بدهد و همین باعث شد آن صحنه معروف گلوله شلیک شده به وجود بیاید. فیلم هایی که بعد از 2001: اودیسه فضایی ساخته شدند همه از همان مفهوم هوش مصنوعی می آید که در فیلم کوبریک به آن اشاره شده بود. ایده فیلم درباره اینکه هوش مصنوعی می تواند ما را نابود کند، کاملا مدرن و امروزی است. فیلم حداقل 20 سال جلوتر از زمان خودش بود.

داگلاس ترامبال متخصص جلوه های ویژه 2001: اودیسه فضایی

هر روزی که روی آن کار می کردم هیجان زده بودم. با اتفاقاتی که همزمان در حوزه هوا-فضا رخ می داد کاملا این احساس را داشتم که کار واقعا مهمی انجام می دهیم. فکر نمی کنم که این فیلم به صورت مستقیم روی فرود انسان به ماه تاثیر گذاشته باشد، اتفاقی که سال بعد از ساخت فیلم افتاد. اما این سال ها هر هفته با دانشمندان، مهندسان و اخترشناسانی ملاقات داشتم که می گویند آنها بخاطر تماشای فیلم، وقتی که نوجوان بودند، وارد این حوزه از علم شده اند. فیلم به طرز عمیقی روی جامعه ای تاثیر گذاشت که باور داشتند چیزهایی قطعا در این دنیا تغییر خواهد نمود و رویاهایی به حقیقت می پیوندد. یکی از مهم ترین جنبه ها هم امکان برقراری ارتباط با تمدن های هوشمندتر بود.