آدم که از دوستش کرونا نمی گیرد! - تور سریلانکا

روزنامه ایران در ادامه نوشت: حتماً شما هم خیلی از این حرف ها و روایت ها را از زمان شیوع کرونا شنیده اید؛ گزاره هایی که خیلی هایمان را گیج و سردرگم نموده، اما باید بدانید که خیلی از همین تصورات غلط به باور مردم تبدیل شده و متأسفانه بیرون کردنش از ذهن خیلی ها چندان هم آسان نیست.

مرد تعدادی مسافر را سوار قایق تفریحی می نماید. تعطیلات نوروزی است و استان گیلان یکی از شلوغ ترین تعطیلات نوروزی را دارد. یکی از مسافران با اعتراض به مرد قایقران می گوید چرا ماسک نزده و این پاسخ را می شنود: این منطقه سفید است. مگر نمی دانی تا حالا کسی اینجا کرونا نگرفته؟ مرد فوری اسم چند روستا را پشت سر هم ردیف می نماید؛ روستا هایی که به قول او تا حالا رنگ کرونا را ندیده اند و به اصطلاح منطقه سفیدند.

حالا دو هفته از تعطیلات نوروزی گذشته و همان منطقه بیشترین آمار مبتلا به کرونا را دارد. علی آقا آمپول زن یکی از اهالی همین روستاهاست. او می گوید تا به حال در عمرش این همه مریض یک جا ندیده. هرروز به خانه کسی می رود و سرم و آمپول تزریق می نماید: همواره می گفتم آخر این چه باور غلطی است که مردم روستای ما کرونا نمی گیرند؟ مگر می گردد یک ویروسی کل جهان را گرفته باشد، اما منطقه ما پاک بماند؟ حالا هم شیوع آن را انداخته اند گردن مسافران نوروزی. نمی گویم آمد و شد بی تأثیر بوده، اما قبل از این تعطیلات هم این تصورغلط وجود داشت. بالاخره مردم اینجا که در خلأ زندگی نمی نمایند، همه به شهر ها و روستا های اطراف رفت و آمد دارند. مغازه می فرایند، میهمان از این طرف و آن طرف دارند. هر جا که می روم می گویم تو را به خدا دیگر نگویید منطقه ما سفید است.

طوبا خانم و خانواده اش سیزده بدر را دسته جمعی در فضای آزاد گذراندند؛ بساط جوجه کباب و تنقلات و دورهمی در فضای باز. هرچقدر شوهر طوبا خانم گفت که بنشینید توی خانه و توی همین حیاط خودمان مراسم سیزده را برگزار کنید به خرج کسی نرفت که نرفت. طوبا خانم استدلالش چه بود: خودم شنیده ام که توی فضای باز کسی کرونا نمی گیرد. برای همین کلی از اعضای فامیل را جمع کردند و به اصطلاح پیک نیک رفتند.

از طوبا خانم اصرار بود و از همسرش انکار، اینکه چطور ممکن است 35 نفر دورهم جمع شوند و ساعات طولانی بدون ماسک باهم معاشرت نمایند و کسی مبتلا نگردد؟ فکر می کنید بعد از این دورهمی در فضای باز چه اتفاقی افتاد؟ درست بعد از دو سه روز همه فامیل علائم کرونا را بروز دادند و از آن جمع 35 نفری جز دو نفر همه مبتلا شدند. طوبا خانم، دختر و پسرش روی تخت بیمارستان هستند با درگیری ریه بالا. طوبا خانم دیگر حرفی نمی زند، چون نفسش به سختی بالا می آید.

عیسی خان بچه هایش را مجبور کرد دسته جمعی عید دیدنی بفرایند خانه یکی از فامیل ها. خانم عیسی خان مخالف بود و مدام می گفت خودش در روزنامه ها و رادیو و تلویزیون شنیده که دورهمی خطرناک است، اما شوهرش این طور استدلال می کرد: خانم آن ها که می گویند دورهمی نروید، غریبه ها را می گویند. برادر من و زن وبچه اش که غریبه نیستند، ما کرونا نداریم. اصلاً توی خاندان ما تا حالا یک نفرهم کرونا نگرفته. ما یک جمع حفاظت شده هستیم که همه نکات بهداشتی را رعایت می کنیم. مطمئن باش از توی جمع ما کرونا در نمی آید.

نتیجه چه شد؟ یک میهمانی شام و بعد در همان خانه خوابیدن و چند روز بعد ابتلای خانوادگی. عیسی خان که دیابت داشت اول از همه جانش را از دست داد و بقیه اعضای خانواده هم یکی در خانه و دیگری در بیمارستان درمان شدند. زن عیسی خان هنوز حسرت می خورد که ای کاش همسرش حرف هایش را گوش می داد و به آن میهمانی خانوادگی نمی رفتند.

علی که مبتلا شد، همه خانواده اصرار کردند که به بیمارستان برود، اما علی می گفت هر کس برای کرونا بیمارستان رفته زنده بیرون نیامده. علی به خانه شان در شمال رفت و خودش را قرنطینه کرد، چون شنیده بود این جوری حالش خوب می گردد. علی را بعد از یک هفته با درگیری 70 درصدی ریه در بیمارستان بستری کردند.

حالا حرف های هادی یزدانی، پزشک عمومی را بخوانید که ماه هاست با بیماران کرونایی درگیر است و همین حرف ها و تصورات نادرست درباره این بیماری را بار ها از زبان بیماران و اطرافیان شان شنیده؛ تصوراتی نادرست درباره اصل ویروس و نحوه شیوع آن، علائم و نشانه ها و همچنین درباره درمان این بیماری: از زمان شیوع کرونا این تصورات اشتباه وجود داشت؛ از اینکه معتاد ها و سیگاری ها کرونا نمی گیرند تا برداشت های غلط درباره نشانه های بیماری. مثلاً بیماران زیادی برای من استدلال می نمایند کسی که تب ندارد کرونا ندارد یا آن هایی که بویایی و چشایی دارند کرونا ندارند. این ها همه تصورات اشتباه است.

تصورات اشتباه آنقدر زیاد است که شاید نتوانم به همه آن ها اشاره کنم. مثلاً اینکه برای پیشگیری از کرونا نباید لبنیات بخوریم یا ماهیچه حالمان را خوب می نماید یا اگر یک بار کرونا گرفته ایم دوباره مبتلا نمی شویم. متأسفانه این استدلال های غلط همچنان وجود دارد. به گفته این پزشک، عده ای فکر می نمایند اگر ماسک بزنند دیگر کاملاً ایمن هستند و مبتلا نمی شوند درحالی که برای پیشگیری از کرونا هر دو طرف باید ماسک بزنند. تازه ماسک هم ایمنی کامل نمی دهد و فقط ریسک ابتلا را کم می نماید. اینکه چه ماسکی بزنیم و چطور بزنیم هم مهم است. درباره فضای بازهم همین طور است؛ فقط احتمال ابتلا را کم می نماید.

یاد کافه های روبازی می افتم که اتفاقاً در تهران و شهر های عظیم در دوره شیوع کرونا بدجوری رونق گرفتند، آدم های بی خبری که فکر می نمایند در یک فضای کوچک پر از دود سیگار، چون سقف بالای سرشان آسمان است ایمن هستند. در اغلب این کافه ها حتی فاصله چند متری هم رعایت نمی گردد.

دکتر یزدانی ادامه می دهد: خیلی ها می گویند ما که همدیگر را می شناسیم کرونا نمی گیریم. من چند روز پیش بیماری را ویزیت کردم که می گفت خاندان ما انرژی کیهانی بالایی دارند و کرونا نمی گیرند. بیمار دیگری نسخه من را پاره کرد و گفت قبیله ما اصلاً کرونا نمی گیرد و جالب آنکه همه خاندان شان مبتلا شده بودند، اما نمی خواست موضوع را بپذیرد. روی علائم هم خیلی تصورات اشتباه وجود دارد. مثلاً بیماران اصرار دارند، چون سرفه و تنگی نفس ندارند پس درگیری ریه هم ندارند این تصورات اشتباه است یا اگر آبریزش بینی دارند، کرونا ندارند. درباره ابتلای بچه ها هم این تصورات غلط هست اینکه بچه ما کرونا نداشت فقط دو سه روزعلائم سرماخوردگی داشت؛ درحالی که بچه ها مثل بمب عمل می نمایند و با همان علائم دو سه روزه سرماخوردگی می توانند همه خانواده را مبتلا نمایند.

او به تصورات غلط در مرحله درمان هم اشاره می نماید: ترس از بیمارستان از دیگر باور های رایج غلط است؛ اینکه فکر می نمایند اگر بیمارستان بفرایند مریض تر یا بدتر می شوند. یک تصور غلط دیگر هم که موجب اضطراب و اختلال اضطرابی می گردد این است که فکر می نمایند ابتلا به کرونا مساوی با مرگ است برای همین از پذیرفتن ابتلا به آن سر باز می زنند. می خواهم بگویم چه آن کسی که بی خیال است و می گوید کرونا مثل سرماخوردگی است تصورش غلط است و چه آن کسی که فکر می نماید کرونا همه را می کشد.

اگر کرونا همه را می کشت که دیگر همه گیری وجود نداشت. ضمن اینکه در این تصورات غلط هر نشانه ای را هم نباید به کرونا مرتبط کنیم مثلاً چند روز پیش بیماری تماس گرفت و گفت روی گردنش جوش زده و فکر می نماید کرونا گرفته. این نشانه شناسی غلط در هر دو سر طیف وجود دارد؛ انکار علائم یا اینکه هر نشانه ای علامت کرونا است. بیش تقریبی و کم تقریبی که هر دویشان اشتباه است.

دامنه ناشناخته ها درباره بیماری ای که ماه هاست بلای جان ما شده همچنان زیاد است، آنقدر که گاهی پزشکان هم در درمان آن مستأصل می شوند، اما دست کم درهمین چند ماه بسیاری از تصورات غلط درباره این بیماری شناخته شده؛ اشتباهاتی که گاه به قیمت جان انسان ها تمام می گردد. پس بیایید درباره کرونا به علم اعتماد کنیم و تا این حد به تصورات غلط خودمان اصرار نورزیم.