یک کشف عالی به جای مصرف قرص مُسَکِن - تور سریلانکا

خبرنگاران| بار دیگر که احساس درد یا کوفتگی کردید شاید بد نباشد مسکن را کنار بگذارید و در عوض به سراغ عکس های قدیمی بروید و آن ها را دیدن کنید.

به گزارش خبرنگاران؛ محققان سطحِ دردِ شرکت نمایندگان را که ناشی از محرک گرما بود حین نگاه کردن آن ها به تصاویر نوستالژیک (تصاویری از کارتون های قدیمی، بازی ها یا خوراکی های دوران کودکی) ارزیابی کردند و آن را با مشاهده تصاویر امروزی تر مقایسه کردند. حین انجام آزمایش، یک دستگاه MRI هم این 34 شرکت نماینده را اسکن می کرد.

محققان دریافتند مشاهده تصاویری که خاطرات کودکی را زنده می نماید با احساس دردِ ضعیف ترِ شرکت نمایندگان مرتبط است.

به گفته جو یاژو کونگ یکی از نویسندگان این مطالعه تحقیقاتی: مردم با مدیریت درد به جای حذف یا کاهش محرکِ ناخوشایندِ آن می توانند از نوستالژی برای شکل دهی مجدد به تجربیات دردناک استفاده نمایند. نوستالژی یک احساسِ غالباً مثبت است که مردم آن را به راحتی درک می نمایند. مثلاً با دیدنی آلبوم عکس های دسته جمعی با خانواده و دوستانشان احساس آرامش و شادی می نمایند.

مطالعات قدیمی تر هم فواید روانی و احساسی نوستالژی را اثبات نموده اند. مطالعه ای که در مجله مرز های روانشناسی منتشر شد نشان داد که نوستالژی با تحریک شدن به واسطه نوشتن، شدت درد را در افرادی که از درد مزمن رنج می برند کاهش می دهد.

در تحقیقات بیشتر نشان داده شد که مردم در پی افکار مرتبط با نوستالژی تحمل دردشان افزایش می یابد. کَثی کاکس دانشیار روانشناسی که به طور خاص روی نوستالژی مطالعه می نماید می گوید: خیلی جالبه که تحقیقات زیادی همزمانیِ میان این ساختار های روانی و احساسی که در حال مطالعه اونا هستیم رو به این واکنش های بیولوژیکی و رفتاری مرتبط می کنه.

به عقیده کاکس با توجه به اینکه استفاده از اسکن های MRI برای تحقیقات روانشناسی هم نادر است و هم پرهزینه، اطلاعات زیادی درباره مکانیسم های بیولوژیکیِ زیربنایی در خصوص آثار مثبت نوستالژی به دست نیامده است.

کونگ می گوید: حین فرایند تسکین درد با تحریک نوستالژی، تالاموس (ماده خاکستری مغز میانی) نقش بسیار مهمی ایفا می نماید. تالاموس که اغلب به عنوان ایستگاه تقویتِ مغز توصیف می گردد مسئول انتقالِ داده های حسی و سیگنال های حرکتی به قشر مغز است. مطالعات تازه نشان داد تالاموس داده های نوستالژی را تلفیق می نماید و واکنش به دردی را تحریک می نماید که کنترل شده تر است. مشاهده عکس های نوستالژیک فعالیتِ دو ناحیه مرتبط با درد در مغز را هم کاهش می دهد.

فقط دیدنی عکس های قدیمی نیست که می تواند منجر به واکنش های مثبت به واسطه نوستالژی گردد، بلکه موسیقی، فیلم ها یا داستان های خاص هم می توانند محرک این واکنش های مثبت باشند. پس عطر ها یا طعم غذا ها و خوراکی های خاصِ یادآور دوران کودکی هم ممکن است همین اثر مثبت را داشته باشند. تمامی این محرک های نوستالژیک می توانند در آینده برای ارائه ابزار مدیریت دردِ مقرون به صرفه و در دسترس مفید باشند.

کاکس به همراه جولی سوئِتس دانشجوی دکترا در حال تحقیق درباره کاربرد نوستالژی به عنوان منبعی برای مدیریت کشمکش در روابط رمانتیک و افزایش رضایت میان زوج هاست. اما سوئِتس پیش بینی می نماید استفاده از نوستالژی به عنوان مسکن نمی تواند راهکارِ جامعی برای همه باشد. مطالعات پیشین بر این نکته تاکید داشت که نوستالژی یک تجربه شخصیِ احساسی است که از حیث فراوانی و شدت در افراد مختلف فرق دارد.

به گفته سوئِتس: کاری که نوستالژی میکنه ایجادِ حسِ ارتباط با افراده. پس، آدمای انزواطلب یا کسایی که دوری و دوستی رو به رابطه های نزدیک و صمیمی ترجیح میدن نمی تونن از نوستالژی به عنوان تسکین دهنده درد بهره ببرن.

مانند سایر مداخلات مثبت روانشناسی نظیر تمرین فکر آگاهی یا سپاسگزاری، آثار این مطالعات از فردی به فرد دیگر متفاوت خواهد بود. محققانی که درباره این موضوع مشارکت نموده اند قصد دارند در آینده این تحقیق را در گروه های سنی مختلف انجام دهند و در پیِ تاثیراتِ نشانه های نوستالژیکِ شخصی تر در قیاس با نوستالژی عمومی مثل موسیقی و فیلم های قدیمی هستند. به گفته کونگ: اگه شرکت نماینده ها سناریو های شخصی خودشون اعم از نشانه های بصری یا غیربصری رو در نظر بگیرن، انتظار ما اینه که اثر تسکین دهندگی درد قوی تر بشه.

منبع: CNN