گزارش، مناسبات اجتماعی و فرهنگی در ترکیه و نقش آن در شیوع کرونا - تور سریلانکا

به گزارش گروه بین الملل خبرنگاران ، شیوع گسترده ویروس کرونا در ترکیه دولت و مردم این کشور را نگران نموده است. بسیاری از دانشمندان و صاحب نظران علوم انسانی در ترکیه، این روزها در خصوص دنیا پس از کرونا و تحولات سیاسی و اجتماعی این کشور صحبت می نمایند. اما گروهی از روانشناسان و جامعه شناسان هم بر روی این مسئله تامل می نمایند که کدام یک از مناسبات و رفتارهای اجتماعی، در شیوع کرونا نقش مهم تری دارد.

پروفسور هاکان ترک چاپار، رئیس گروه روانشناسی دانشگاه آنکارا، از دانشمندانی است که به موضوع رفتارهای اجتماعی و بیماریهای اپیدمیک اندیشیده است.

شرایط جدید اجتماعی

پروفسور هاکان ترک چاپار معتقد است که فرهنگ و جامعه، در آنالیز اپیدمی، حتی از ساختار سیاسی و اجرایی نیز مهمتر است. به باور او فرد و جامعه در ترکیه، از لحاظ منشاء روانی و اجتماعی، بیشتر به ارتباط جمعی و محفل نشینی گرایش دارد تا نشستن در خانه و فردیت. این یکی از دلایل مهم شیوع گسترده کرونا در ترکیه است.

پروفسور ترک چاپار در گفت وگو با روزنامه خبرترک، به آنالیز اهمیت مناسبات فرهنگی و اجتماعی مردم ترکیه پرداخته و بر این موضوع تاکید می نماید: رفتار و مناسبات ارتباطی و اجتماعی ترک ها حتی در دوران ابتلا به کرونا با شهفرایندان اروپایی قابل مقایسه نیست.

تفاوت کرونازدگان ترک و آلمانی

پروفسور هاکان ترک چاپار، رئیس گروه روانشناسی دانشگاه آنکارا، در خصوص تفاوت فرهنگی و رفتاری ترک ها و شهفرایندان اروپا گفته است: اکیپهای مبارزه با کرونا در کشور آلمان وقتی که اطلاعات بیمار جدیدی را ثبت می نمایند، پیش از هر چیز این موضوع را آنالیز می نمایند که در روزهای اخیر، با چند نفر در تماس بوده است.

برای هیچ کدام از بیماران آنها، میانگینی بالاتر از دو نفر ثبت نشده است. اما وقتی که اطلاعات ارتباطی یک بیمار ترک را ثبت می کنیم، می بینیم که میانگین افرادی که با آنها در ارتباط و تماس بوده به 16 نفر می رسد و حتی در بعضی موارد این میزان به عدد 30 نفر رسیده است.

تفاوت در فاصله و سبک زندگی

روانشناس ترک هاکان ترک چاپار، در تشریح چگونگی انطباق مردم ترکیه با قرنطینه و فاصله اجتماعی گفته است: خیلی ها می گویند که مردم آلمان خیلی زود خود را با شرایط قرنطینه و فاصله اجتماعی منطبق کردند و همه چیز را رعایت می نمایند. اما تا جایی که من می دانم این موضوع برای آنها چیز تازه ای نیست و اصلاً زندگی خود آلمان ها همین است.

آنها عادت ندارند به ملاقات بزرگترها و افراد سالمند بفرایند. خیلی زود سر کار می فرایند و خیلی زود می خوابند. شما اگر ساعت 6 غروب در هانوفر یا دیگر شهرهای آلمان بیرون بروید، این حس به شما دست می دهد که در شهر ارواح یا در شهری که با بمب اتم بمباران شده در حال قدم زدن هستید. چرا که از ساعت 6 غروب به بعد همه به خانه رفته و مشغول استراحت هستند تا صبح زود بتوانند با انرژی در محل کار حاضر شوند.

اما در ترکیه چنین نیست و تا پاسی از شب مردم در حال رفت و آمد و غوغا هستند.

وی همچنین در خصوص فاصله اجتماعی و سبک زندگی مرتبط با گفت وگوی رو در روی آدمها افزوده است: ما تحقیق کردیم ببینیم که یک شهفرایند انگلیسی، یک شهفرایند آلمانی و یک شهفرایند ترک، در یک اتاق، برای گفتوگو با یک فرد چه فاصلهای را رعایت می نمایند. دیدیم اگر جایگاه را در هر جایی که قرار دهیم واکنش خاصی نشان نمی دهند. اما شهفرایند ترک، اولین کاری که می نماید این است که از جای خود برمی خیزد. جایگاه را دست کم نیم متر به من نزدیکتر می نماید تا در فاصله ای بسیار نزدیک بتواند با من گفتوگو کند.

تجربه آمریکایی

پروفسور هاکان ترک چاپار، در خصوص مقایسه رفتار شهفرایندان آمریکایی و ترک ها گفته است: مدت ها در نیویورک زندگی نموده ام و تجارب جالبی از زندگی در این شهر مهم آمریکا دارم. شهر کوچکی به نام فیلادلفیا با فاصله 90 دقیقه از نیویورک قرار گرفته است. من می خواستم به فیلادلفیا بروم. از راننده اتوبوس یک شرکت توریستی پرسیدم: چگونه میتوانم خودم را به آنجا برسانم؟ اندکی تامل کرد و سپس گفت: واقعاً نمی دانم باید بپرسم. بسیار متعجب شده بودم.

از او پرسیدم: چگونه ممکن است یک راننده اتوبوس نداند فیلادلفیا کجاست؟ گفت: من در این شهر زندگی میکنم. محل کار من اینجاست و کاری به فیلادلفیا ندارم، اما همین الان شما اگر از یک راننده حتی از یک فرد عادی در استانبول بپرسید که راستا کوجالی یا دیگر شهرهای ترکیه کجاست، به سرعت همه جا را به شما نشان می دهد.

چرا؟ به این دلیل که ما مردمی هستیم که به طور مداوم در حال گردش هستیم. به همه جا میرویم و در یک جا ثابت نمیمانیم. می خواهم بگویم این ها ابعاد ظریفی از سبک زندگی رفتارها و مناسبات اجتماعی و فرهنگی ماست که بر تمام مسائل تاثیر میگذارد و طبیعی است که در دوران کرونا، موضوعاتی همچون ایزولاسیون، قرنطینه، فاصله اجتماعی و مراعات قانون فاصله برای ما ترک ها بسیار سخت باشد.

روانشناس دانشگاه آنکارا در سرانجام و در خصوص تغییر بعضی عادات و رفتارهای اجتماعی و فرهنگی در دوران پس از کرونا گفته است: فراموش نکنیم که سالانه 400 هزار نفر در دنیا به خاطر سرماخوردگی و آنفولانزا می میرند و تا به امروز کسی به این موضوع اهمیت نداده است. اما حالا همه ما فهمیدیم که رفتارهایی همچون روبوسی، دست دادن، لمس، بغل کردن و تماس های بسیار نزدیک تا چه اندازه می تواند خطرناک باشد.

بنابراین شخصاً امیدوارم که در دوران پس از کرونا تغییراتی در رفتارهایمان به وجود بیاوریم.